Dorpsprofiel Maasbree

Het dorp Maasbree heette eeuwenlang Bree. Om verwarring te voorkomen met het Belgisch-Limburgse Bree, heet het vanaf de Franse Tijd Maasbree. Het dorp wordt voor de eerste keer genoemd in een akte uit het jaar 1240. Er was toen blijkbaar al sprake van een gemeenschap inclusief kerk en eigen bestuur (schepenbank).

Maasbree ontwikkelde zich als lintdorp aan de weg Helden-Venlo en was eerst van de Graaf van Kessel en vanaf de 13de eeuw onderdeel van respectievelijk Gelre, Bourgondië, Spanje, Pruisen, Frankrijk, België en tenslotte Nederland.

Er lagen in vroegere eeuwen op afstand van de woonkern enkele grote maar ook diverse kleine boerderijen, gegroepeerd in de gehuchten Tongerlo, Root, Dubbroek, Rinkesfort, Lange- en Korte Heide en Veldsehuizen. Maasbree telde verder enkele (niet meer bestaande) kastelen, o.a. Huis Bree (Aarsen) en Huis Westering, en de omgrachte ‘oude pastorie’.

Noordervaart

In 1794 werd Maasbree door de Fransen samengevoegd met Baarlo en Blerick. Het laatste dorp was en bleef steeds een ‘vreemde eend in de bijt’ en werd uiteindelijk in 1940 bij Venlo gevoegd. Met Baarlo vormde Maasbree nog tot 2010 een bestuurlijke eenheid.

Tijdens de Franse tijd werd begonnen met de aanleg van de Noordervaart, die Antwerpen met de Rijn bij Neuss moest verbinden. Het kanaaltracé liep ten zuiden van Maasbree, maar werd hier slechts deels uitgegraven. Bij Maasbree werkten destijds duizenden arbeiders aan het kanaal, wat de kleine gemeenschap behoorlijk ontwrichtte. In 1811 ging het hele plan de ijskast in.

Momenteel zijn de beddingen van de Noordervaart nog op diverse plaatsen zichtbaar, met name langs de provinciale weg naar Venlo,  deels loopt er de Everlose Beek doorheen. Langs de onvoltooide Noordervaart is in 2002 een bijzonder kunstwerk gerealiseerd. Op regelmatige afstand van elkaar zijn oranje-witte ‘markeringsstangen’ geplaatst die het tracé zichtbaar maken voor de fietsende toerist.

1950 - 1960

Vanaf de jaren 1960 zijn in Maasbree diverse nieuwbouwwijken verrezen. Bij de realisatie van de nieuwbouwwijk Dörperfeld (vanaf 2008) werden onder meer een boerderij met waterput (nu in Streekmuseum Peel en Maas) gevonden uit de Bronstijd. Evenals bijna alle andere dorpen van Peel en Maas, heeft ook Maasbree na 1950 in rap tempo zijn agrarisch karakter verloren en is het vooral een forensendorp geworden. Tegenwoordig telt het dorp wel nog diverse tuinbouwbedrijven.

Dubbroek

Een voor erfgoed en natuur belangrijk gebied is het tussen Maasbree en Baarlo gelegen Dubbroek. Dubbroek is een van de mooiste natuurgebieden van Peel en Maas en grotendeels eigendom van het Limburgs Landschap. Het geaccidenteerde, gevarieerde en waterrijke gebied is ontstaan rond een grote, deels verlande Maasarm. Dubbroek telt op de hoge buitenoever een aantal historische boerderijen met bolakkers. De aanwezige kuilen zijn een gevolg van lokale veen- en kleiwinning. Het laatste ten behoeve van  veldovens. Verder ligt er een oude begraafplaats voor niet-katholieken. Door het gebied lopen de Springbeek en de Kwistbeek.